به گزارش صدای بورس،عباس کاظمی ، درباره راهکارهای حل چالش تامین بنزین در کشور با بیان اینکه دولت در توسعه حمل و نقل عمومی کوتاهی می‌کند، اظهار داشت: دولت باید به جای ساخت پالایشگاه روی بخش حمل و نقل از جمله راه‌آهن برقی برون‌شهری و درون‌شهری سرمایه‌گذاری انجام دهد، در حالی که اکنون فقط روی عرضه کار می‌کند و برای مدیریت مصرف فعالیتی نمی‌کند. اگر حمل و نقل مترو و راه آهن برقی را در سطح گسترده راه‌اندازی کنیم مصرف کم و مدیریت می‌شود.
ال‌پی‌جی و سی‌ان‌جی می‌توانند بنزین را نجات دهند؟
وی افزود: ما طی ۲۰ سال‌گذشته جایگزین‌هایی برای بنزین ایجاد کردیم؛ نمونه آن سی‌ان‌جی است که باید توسعه پیدا می‌کرد قوانینی هم وجود داشت که بر پایه آن اتومبیل‌های درون‌شهری، دولتی‌ها و تاکسی‌ها سی‌ان‌جی‌سوز شوند، حدود ۲۰ میلیون متر مکعب ظرفیت خالی داریم در حالی که معادل ۴۰ میلیون لیتر بنزین در حوزه سی‌ان‌جی سرمایه‌گذاری کردیم. از سوی دیگر می‌توانیم داخل شهرهای بزرگ برای تامین سوخت تاکسی‌ها و اتومبیل‌های دولتی که به خارج از شهر نمی‌روند ال‌پی‌جی را توسعه دهیم، اکنون میزان زیادی ال‌پی‌جی داریم که صادر می‌کنیم در حالی که زمانی واردکننده بودیم. سومین مسئله اینکه خودروهای سواری دیزلی به خاطر راندمان بالایی که دارند؛ می‌توانند در مدیریت مصرف اتومبیل‌های سبک موثر باشند.
بیشتر بخوانید:سهمیه بنزین تغییر می‌کند؟
بنزین پتروشیمی بنزین نیست
کاظمی جدرباره اینکه آیا تولید بنزین از پتروشیمی‌ها می‌تواند یک راهکار کوتاه‌مدت باشد؟ گفت: پتروشیمی‌ها نباید تولید بنزین داشته باشند، آنچه تولید می‌کنند پیرولیز است و مسائل زیست محیطی بدنبال دارند، پتروشیمی‌ها محصولی گران‌تر از بنزین تولید می‌کنند که می‌توانند آن را صادر کرده و دلار بیشتری بدست بیاورند، وقتی محصول را به قیمت بالاتر به خارج از کشور می‌فروشند منطقی نیست دست به تولید بنزین بزنند.
چرا انگیزه قاچاق بالاست؟
وی در ادامه به نقش کارت سوخت در کنترل مصرف پرداخت و گفت: تفاوت قیمت‌ها بین ایران و مرزها بسیار زیاد است، اگر سوخت آزاد شود قاچاق افزایش می‌یابد، برای خودروهای سنگین کارت سوخت می‌تواند هرزروی و خروج سوخت از شبکه به خارج از شهرها را کنترل کند اما در هر حال علیرغم تمام کنترل‌ها سوخت در کشور ما قاچاق می‌شود چون تفاوت قیمت خیلی زیاد است، اکنون نفتگاز در زاهدان ۳۰۰ تومان، در کویته ۱۵ هزار تومان و در کراچی ۲۵ هزار تومان است که انگیزه قاچاق را افزایش می‌دهد.
مسیر اشتباهی که ۵۰ سال طول کشید
کاظمی تاکید کرد: یک راه حل اصلی می‌تواند واقعی شدن قیمت‌ها باشد اما اقتصاد ایران تحمل این وضعیت را ندارد چون از سال ۵۲ تاکنون روی سوخت سوبسید داده می‌شود. ۵۰ سال است که اقتصاد به این وضعیت عادت کرده است، راهکار این است که دولت از تجارت انرژی دست بردارد اگر انرژی دست بخش خصوصی بیاید می‌تواند طی ۲۰ سال قیمت‌ها را واقعی کند، اما دولت ملاحظاتی دارد. اگر بنزین یک ریال هم گران شود منازعات اجتماعی ایجاد می‌شود. دولت باید از تجارت انرژی دست بردارد، بخش خصوصی هم بهره‌وری بالاتری دارد و هم می‌تواند خود را با اقتصاد تطبیق دهد، ما ۵۰ سال در حوزه انرژی راه اشتباه را رفته‌ایم و به قیمت ارزان معتاد شده‌ایم، اکنون باید دیدگاه‌ها عوض شود و با یک برنامه مرتب ۲۰ ساله خارج از مکانیزم دولت واقعی شدن قیمت را اجرایی کنیم.
گازوئیل را رایگان هم بدهیم سود کرده‌ایم
به گزارش ایلنا، وی ادامه داد: دولت‌ها انگیزه‌ای برای واقعی کردن قیمت‌ها ندارند، زیرا مدیریت مصرف و عرضه دست دولت است بنابراین تعارض منافع وجود دارد، خودشان پالایشگاه و نیروگاه احداث می‌کنند و در بهینه‌سازی کاهش مصرف و خودروهای راندمان بالا و حمل و نقل عمومی سرمایه‌گذاری نمی‌کنند و همچنان در بالادست پالایشگاه و نیروگاه اضافه می‌کنند، در حال حاضر قیمت سوخت بسیار ارزان و در حد رایگان است ما اکنون لیتری ۴۰۰ تومان برای توزیع نفتگاز ۳۰۰ تومانی هزینه می‌کنیم یعنی اگر کسی به رایگان از درب پالایشگاه سوخت را تحویل بگیرد دولت ۱۰۰ تومان درهر لیتر ضرر کمتری متحمل می‌شود، وقتی قیمت ارزان باشد مصرف‌کننده انگیزه‌ای ندارد که مصرف را مدیریت کند، هرچند اکنون اقتصاد ما تحمل واقعی شدن قیمت را ندارد.
نظر شما